İnsan, dünyanın en akıllı “geçinen” varlığı..
kendisine bahşedilmiş değerleri teker teker yırtıp atan İnsan..
Bir durum için tüm iyilikleri betaraf eden İnsan..
Sevmenin ve sevilmenin kıymetini tek kullanımlıkmış gibi düşünen İnsan..
İnanmak ve güvenmek kavramlarına hiçbir zaman layık olamayan İnsan...
İyi olmak zor gelir bu devirde ya da iyi kalmak diyelim.
Güvenmek ?
ipekten yapılmış bir ipten daha ince ihtimal.
Gerçekten güvenebilmek yıllar mı alıyor bu devirde ? Var mı cevabını bile bir üstat ya da bi ehlim ? Ben bilemedim.
En iyi ihtimalle
gerçeklikler tahlil edilmeye başlanır,
yaşanan her şey sorgulanır.
Reva mıdır bunlar ?
Haşa,
güven tek kullanımlıktır.
Yaşlısı genci
İnatçısı sevimlisi
Kabil'in soyudur ya insan
Bilmez değer, bilemez.
Bu yüzden çok da takmamak lazım
İnsan denilen canlıları.