Size biraz kendimden bahsedeyim efendim. Bu zamana kadar bir çok kere sohbet ettik ama size hiç kendimden bahsetmedim. Bence siz beni tanıyorsunuz. Evet tanıyorsunuz. Hatta çok benziyoruz. İki yönü var ruhumun biri aydınlık, biri geceden daha karanlık. Biri umutlu gelecek için, diğeri yakıp gitmek istiyor her şeyi. Bir tarafım vicdanı için elinden geleni yapar, diğeri ben mi kurtaracağım dünyayı diye gezer. Biri unuturken her şeyi,diğeri asla unutmaz yaşadığını, an be an hatırlar geçmişi. Nerden başlamalı? Hangisi değişmeli ? Hangisi benimle ? Gün gün değişir yerleri. Ben tanıyanlar bilebilir hangisi benimle o gün. Beni bilmeyen tanıyamaz beni. Göremez içimdeki gerçek beni. Bazen bir masaya oturup konuşuruz. Hangisi baskın çıkarsa o karar verilir. Biri beyaz giyinir biri siyah. Bir de ben varım beynim bedenimle yanlarında. Durumu öğrenip ona göre hareket ederim. Bazen anlık karar verilir sorgulatmam beyin olarak, olan oldu amaan, diyen benim. Bazen çıkmaz karar uykusuz bir gece başlar. Evet haklısınız, bazen çok zor oluyor. Ama böyle böyle yılları geçirdik. Bazen susuyorlar özlüyorum biliyor musunuz? Tepkisizlik zor bişi.
Tanıdık geldi değil mi? Sizde böylesiniz aslında. Hangimiz bütün bir gün yaşadıklarını tahlil etmiyor ki ? Ben tek değilim. Hepimiziz aslında. Hepimiz aynıyız. Çıkan karar farklı. Aynı ruh üflendi. Duygular. Evet duygular farklı... Bizi farklı yapan duygularımız. Aynı olaya ben ağlarım, siz gülersiniz. Ben sinirlenirim siz normal dersiniz. Tabi tecrübe kavramı da var. Var da var aslında... hepimiz hem siyahız hemde beyaz.
Ee biraz da siz anlatın. Benziyoruz değil mi ?